کد مطلب:234534 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:130
نصیحت حضرت به خلیفه و مسلمانان
همه مورخین اسلامی در این مسئله اتفاق دارند كه علی بن موسی علیه السلام فتنه و شورش بغداد را به مأمون خبر داد [1] و به وی اعلام كرد كه پس از قتل برادرش مردم بغداد از او برگشته اند، باز هم حضرت به مأمون خبر داد كه فضل بن سهل اخبار صحیح را از او مخفی می كند، و باز هم به مأمون اعلام كرد، اهل بیت خودش و مردم می گویند «مأمون خلیفه سحر شده و دیوانه است» و آنها رفته اند و به عمویش ابراهیم بن مهدی برای خلافت بیعت كرده اند.
مأمون گفت: به طوری كه فضل به من خبر داده، اهل بغداد برای خلافت با عمویم بیعت نكرده اند بلكه او را امیر قوم خود كرده اند كه كار قوم بنی عباس را اداره كند.
حضرت فرمود: فضل دروغ گفته و تو را فریب داده زیرا اكنون جنگ میان ابراهیم و حسن بن سهل در گرفته و مردم به خاطر مقامی كه فضل و برادرش در نزد تو دارند و به واسطه این كه تو مرا بعد از خود به ولیعهدی انتخاب كرده ای [2] از تو روگردان شده اند.
[ صفحه 169]
مأمون گفت: از سپاهیان من چه كسانی از این موضوع آگاهند، حضرت نام عده ای را برد كه از رجال و سپاهیان بودند و آنها را نزد مأمون حاضر كرد، پس از آنكه مأمون به آنها تأمین داد و كتبا نوشت كه آنها را نكشد، آنان جریان شورش مردم بغداد را و اطراف را برایش بیان كردند، وقتی كه فضل از این قضیه آگاه شد، به بعضی از آن رجال تازیانه زد، بعضی را زندانی كرد و دستور داد ریش بعضی از آنها را كندند، آنها نزد حضرت امام رضا علیه السلام برگشته تعدیات فضل را برایش گفتند، حضرت هم جریان فضل را به مأمون گفت.
مأمون گفت: به طوری كه فضل به من خبر داده، اهل بغداد برای خلافت با عمویم بیعت نكرده اند بلكه او را امیر قوم خود كرده اند كه كار قوم بنی عباس را اداره كند.
حضرت فرمود: فضل دروغ گفته و تو را فریب داده زیرا اكنون جنگ میان ابراهیم و حسن بن سهل در گرفته و مردم به خاطر مقامی كه فضل و برادرش در نزد تو دارند و به واسطه این كه تو مرا بعد از خود به ولیعهدی انتخاب كرده ای [2] از تو روگردان شده اند.
[ صفحه 169]
مأمون گفت: از سپاهیان من چه كسانی از این موضوع آگاهند، حضرت نام عده ای را برد كه از رجال و سپاهیان بودند و آنها را نزد مأمون حاضر كرد، پس از آنكه مأمون به آنها تأمین داد و كتبا نوشت كه آنها را نكشد، آنان جریان شورش مردم بغداد را و اطراف را برایش بیان كردند، وقتی كه فضل از این قضیه آگاه شد، به بعضی از آن رجال تازیانه زد، بعضی را زندانی كرد و دستور داد ریش بعضی از آنها را كندند، آنها نزد حضرت امام رضا علیه السلام برگشته تعدیات فضل را برایش گفتند، حضرت هم جریان فضل را به مأمون گفت.
[1] نقل از آداب سلطاني صفحه 163 و اين اثير جلد 6 صفحه 116 و طبري جلد 7 صفحه 147 و بحار الانوار مجلسي جلد 12 صفحه 49.
[2] طبري در جلد 7 صفحه 132 و ابن اثير در جلد 6 صفحه 110 آورده اند: فاسقان حزبي و كساني كه در بغداد و كرخه بودند، مردم را به شدت اذيت مي كردند، راهها را قطع مي كردند، بچه ها و زنهاي مردم را به طور علني مي گرفتند، مردم در راهها و در دريا ايمن نبودند، شورشيان به «آبادي قطويل» حمله كرده و آنجا را غارت نمودند و به بغداد وارد شده از مردم بيعت گرفتند، كسي نبود جلو آنها را بگيرد زيرا آنها همه اين كارها را به دستور پادشاه مي كردند.